İnandım çıkan söze, (1)
Gizlendin sen her göze;
Sallanan ziliflerin
Ateş bıraktı bize.
Yakar, diyorsun sen: bak!
Yanmak, âşıka mutlak;
Mansur görüp bakınca,
Yandı, dedi: enelhak!
Candan geçti çokları,
Kodu namusu, ârı;
Sultan İbrahim Edhem,
Terketti bütün vârı…
Nesîmî, derisini,
İşitince sesini;
(Emre) gördü, unuttu,
Bilmiyor gerisini.
(1) Bu doğuş, (Emre sen inandın mı – ağzından çıkan söze) mısralarıyle biten doğuşun okunuşu üzerine doğmuştur. 18.3.1947