Tecelline hayranım!

Tecelline hayranım!
Böyle geçer her ânım…
Yarabbi, bu ne hâldir,
Durmaz yakar Rahmanım.

Ehlinedir bu ihsan,
Seyredemez her insan;
İbrahim olmayınca,
Bu hâl olmaz gülistan.

Görmeyince gelir zor,
Ateş gibi duruyor;
Bu hâlin lezzetini,
İbrahim olmuştan sor.

Durmadan eder devam,
Oradan gelir ilham;
Yanlış devire düştük,
Lutfeyle kurtar, Mevlâm.

Söylerik (1), olduk uzak,
Yârab! yüzümüze bak;
Bu (Emre) bağlanmıştır,
Kanadını çöz, bırak.

Bırak da etsin pervaz,
Böyle ediyor niyaz;
Bütün haller sendendir,
Bildi, etmez itiraz.

(1) Söyleriz. 3.12.1947