Cânânım edince himmet,
Tecelli eyledi (vahdet);
Her taraf bir nokta oldu,
Gözüme görünmez kesret.

Aceba ne oldu bize.
Bakmaz olduk başka yüze;
Bütün damlalar birikti
Hakikat olan denize.

Kim ki içerse bir yudum,
Seyir eder, olmaz mahrum;
Şark ile garbı seyreder,
O âlemde yanarsa mum.

Hakikat güneşi doğar,
Seyir eden niçin arar?
Gözü açık olan görse,
Mümkün değil etmez inkâr.

O güneş, doğarsa, batmaz,
Zıyasını alan yatmaz;
Bu bir manevî penzehir,
(Emre) buldu, yere atmaz.

29.5.1948