Yüzünü açtın Afat!
Görenler buldu necat;
Zülfünü seyredende
Kalmaz sabırla takat.
İdrak edemez fikir,
Olmuş iken sen (zâhir);
Sen güneşte bulunmaz,
Bu âlemde olan kir.
Gören, kendi kendinden…
Sen, değilsin hiç beden;
Seni idrâk eyledi,
Sevdiğini terkeden.
Unuttu mülkü, malı:
Gölge ile hayali;
(Emre) yi tutuşturdu,
Onun yüzünün alı.
5.9.1948