Âşık! bu havada dolan,
Kurtulur bu hâli bulan;
Kendisini gaibeder
Bizden dışarıda kalan.
Dönmek lâzım havamızda,
Pişmek lâzım tavamızda;
Zümrüdüanka ötüyor,
Daim bizim yuvamızda.
Cennet olmuştur gönlümüz,
İhya olur seyreden göz;
Varır da beraber olur,
Orada duyulur bu söz.
Dört Kitap bu sözü yazar,
Basılan mühürü kazar;
Gönlümüze girmiyenler,
Âlim olsa yine azar.
Girenler buluyor felâh,
Girmiyenler olmaz ıslah;
Yüzünü açmış, gösterir,
Gönlümüzde daim Allah.
Giremeden olmaz imkân,
Bakıp gören, kurar mekân;
Gözsüz olanlar göremez,
Gösteriyor O her zaman.
Zaman gelir, görür herkes,
Bütün âlem eder heves;
Mâdem (Emre), tarif ettin,
Hakkın sözüdür, yeter, kes.
26.12.948