Aşka yanan bilir bizi,
Takip etmeli o izi;
Gözü bizden almıyanlar,
Seyredemez rengimizi.
Boyamızı Cânân boyar,
Yüzümüzden görünür Yâr;
Göz ile görmek istiyen,
Deli gibi deri sayar.
Lâzım gönlümüze girmek,
Çekmelidir birçok emek;
Bizim herbir âzâmızda
Hizmet eder birçok melek.
Nice bin huriyle gılman,
Cevlân ederler her zaman;
Bizim gönlümüş olmuştur ,
Levh-i Mahfuz, Arş-ı Rahman.
Oradan ediyor o ün:
Âşık olan gelsin, görsün!
Daim gönlümüzden doğar,
Nice yıldız, ay ile gün.
Her varlığa verir gıda,
Kürsü kurmuş orda Huda;
Bütün yollar birleşmiştir,
(Emre) tarif eder burda.
31.12.948