İkrar edeli Dilberi,
Şüphemiz yok, oldur diri;
Bu can imiş göstermiyen,
Tarif edilen cevheri.
Muhit imiş O her yana,
Âşıklara olmuş ayna;
Kim bir kerre seyir eder,
Canı terk ediyor ona.
Muhit olmuş göğe, yere…
Bakmak lâzımdır bir kerre;
İkrar vermek lâzım imiş,
Sadık olarak o Pîr’e.
Nakşolur, gelir, vicdana,
O kavuşturur Rahman’a;
Teslimiyyet lâzım oldu,
İşit (Emre), daim sana.
25.1.949