Hazinedir bu beden,
Görür, canı terkeden;
Her zerre yol gösterir,
Bilir, o yola giden.
Kalmadı senden başka,
Yürür âşıklar Hakka;
Kıyamet ona derler:
Âlem ayağa kalka.
Anlayış, ola tebdil,
Öğrenile hep bu dil;
Hareket eden ziruh,
Bu halden ayrı değil.
Tahrik eyliyen nefes,
İşitilen bütün ses,
Hepisi kendisinden…
Anlıyan, eder heves.
Kim âşık olur ona,
Seyreder kana kana;
Bu vahdet deryasında
(Emre) olmuştur (fenâ) (1)
Boğulmuş, çırpınıyor,
Orda yanar, sanki kor…
Kimisi sever görür,
Anlamıyan, bakar hor.
Her saat olur tebdil,
Bütün hâl, olur zail;
Sevip de sevilenden
Hakikat ayrı değil;
Durmaz, eder tecelli,
Bilenler, görmez eli;
Mevlâya teslim oldu,
(Emre) nin söyler dili.
(1) Fenâ olmak = fani olmak.
10.6.950