Kime şefkat etsek, oluyor düşman,
Acep böyle midir kurulan nizam,
Hakîkat ehlini etseler şehîd,
Dönüp de severler olmazlar pişman.
Misâl değil midir Hazreti Yahyâ?
Ekti bu dünyâya tükenmez hayâ;
Ehli gaflet kesti onun başını,
Acıdı, ağladı taş ile kaya.
Çarmıha gerdiler Mesîh İsâ’yı,
Dağa düşürdüler İmran Mûsâ’yı;
Almak istediler teslim etmedi,
(Râbıta) denilen rumûz (Asâ)yı.
Eyyûb’u yer idi (Mânâ)nın kurdu,
Yine zikrederdi dili Mâbudu;
Sabır âleminin sultanı iken,
Belâların, yoktu ona hudûdu.
Lût’a eylediler bitmedik garaz,
Birine etmedi asla itiraz;
Seni sevenlerin cümlesi böyle;
İlâhî lezzetten bu mudur muraz?
(Emre)ye olmuştur hepisi, misâl,
Sabr eyliyenler eylemiş visâl;
Lâyüs’eldir Hallâk, ettiklerinden,
Böyledir usûlü: edilmez suâl.
Zapteden: Ayşe Emre
sa: 18:00
13.09.1967