Böyle geçer devrânımız,
Kalbden olur seyrânımız,
Yaradana vâsıl olur,
Bize bakan hayrânımız.
Mânâ söyler lisânımız,
Tamam oldu noksânımız,
Meleklerden ileridir
Tövbe eden insânımız.
Eksik olmaz, tamâmımız,
Yok olmuştur her gamımız,
Yüzlerini bize döndü
Namaz kılan imâmımız.
Bizden bizedir yolumuz,
Tanrı iledir kulumuz,
Çünkü Hayyül Kayyûm oldu,
Hiç bozulmaz usûlümüz.
Kâbul oldu ikrârımız,
Mühürlendi karârımız,
(Emre)! bizden bize olur,
Fayda ile zararımız.
Zapteden: Suzan Köymen, Naciye Özhatay
sa: 14:00
07.09.1967