Ne kadar tatlı hayat…
Uğramasın hiç afât;
Gelse dünyâ âlimi,
Biçemez buna kıymat.
Yüzü, sanki âfitap,
Akıl, edemez hesap;
Gönül, Mevlâ Sarayı;
Yıkılıp olmaz harap.
Sahibine et teslim,
İçinden doğsun ilim;
Bu aşkın esrârını
Keşf-edemez bir âlim.
Lisan, edemez târif,
İdrâk-ediyor ârif;
(Emre)! Ahmed demiştir:
(Men lem-yezuk, lem-ya’rif).
Zapteden: Nesîmî Özsevenler
Mersin, sa: 18:55
13.07.1965