Güller hâraboldu, uçtu bülbüller,
Dünyâ zindan oldu; küstü gönüller;
Yâr, bâdeyi sunar, kendisi şendir,
İçim kan ağladı, bakarak güler.
Deste deste tutmuş, türlü çiçeği,
Beni öldürmek mi, acep dileği?
Tebessüm eylersem, yüzü soluyor,
Görünüyor bana, tamu meleği.
Acep nasıl etsem, Ona hareket?
Bilmem alır mıyım, susarsam, himmet,
Her türlü hâlime, râzı değildir,
Gönlüm kımıldarsa, ediyor hiddet.
Geçersem, olur mu, ben varlığımdan
Ona fedâ olsun, yüzbinlerce can;
Eğer ayrılırsam, yanar ciğerim,
İki gözüm ağlar, hep akıtır kan.
Ben neler yapayım, yaranmak için?
Sağından, solundan, dolanmak için?
Ağlarsam incinir, gülsem incinir,
Ateşe düşeyim, ben yanmak için
Anca âh ederim, kulağı duyar,
Başka yar tutarsam, canıma kıyar;
Böyle karâr etti, râzı ol (Emre)!
Hased kendisidir, küsüyor o Yâr.
Zapteden: Neş’e Emre
29.4.956 Saat:13.45
Not : Bu doğuş, Evci köyünden Homurlu köyüne giderken, naylon arabada doğmuştur.