Ninni deyim sana, kıymetli kuzum!

Bu ne esrârdır Yârab:
Ne güzel açmış domurcak…
0

Ninni deyim sana, kıymetli kuzum!
Cemâlullah denen sıfatlı kuzum!
Gaafiller, lezzeti, ağızdan alır,
Gözler ile yenen çok tatlı kuzum!

Bütün âlemlerin güzeli kuzum!
Muhît-olan Hakda ezelî kuzum!
Mevlâ sıralamış, nurdan âzâyı,
Bilen idrâk-etti, sezeli, kuzum!

Kaf dağının öten kuşusun kuzum!
Nice sabîlerin hoşusun kuzum!
Fücûrâtın tozu, dolmamış sana,
Hakkı bekliyenin boşusun kuzum!

Hızırla İlyâs’ın, bir eli, kuzum!
Dostu sevenlerin, bedeli, kuzum!
Kendinden geçince, dâim metheyler,
Dedenin, söyliyen nur dili, kuzum!

Mânâyı görenin gözşâhı kuzum!
Gönül dünyâsının gün, mâhı kuzum!
Hicazı yapmışlar, taştan, topraktan,
Kalbine koymuşsun Allahı, kuzum!

Şimdiden öğrendin, takvâyı, kuzum!
Mahkûm-eylemişsin, (sivâ)yı, kuzum!
Büyüyünce, bitir, zerre kalmasın,
Hicap. perde denen dâvâyı, kuzum!

(Emre)nin sözünü, bil de duy kuzum!
Rabbül’alemîne, var da uy kuzum!
Nefsine uyana, hiç yoldaş-olma,
Velîlerden mîras kalsın huy, kuzum!

Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:14.00

14.2.1963