................................................

…………………………………………
…………………………………………
…………………………………………
Meydanda gezersin, kimseler görmez.

Şu derde düşenler, durmadan ağlar,
Aşkına tutulur, tutamaz karâr;
Gözü açıklara, sensin âşikâr;
Meydanda gezersin, kimseler görmez.

Kendini verirsin, seni görene,
Güneş gibi doğsan, gözü köre ne?
Karışırsın, canı sana verene;
Meydanda gezersin, kimseler görmez.

Nereye bakarsam, bana ayânsın,
Gaflete düşersem, görmem, nihansın;
Suçumu affeden, Rahîm Rahmansın;
Meydanda gezersin, kimseler görmez.

(Emre)ye neyledin, derde düşeli…
Aşkın ateşini, bulup pişeli;
Kendimi kaybettim, ben, bilişeli;
Meydanda gezersin, kimseler görmez.

Zapteden: Hayrettin Tezcan.
Saat:20.30

29.4.1957

…………………………………………