Yine göründü Allah,
Aşk, bize verdi iştah;
Seyreyleyin yüzünü,
Sizler deyin Mâşallah!..
Aşk yakar, eyler böyle,
Bizler de olak (1) öyle;
Kulacığım sendedir,
Cânân! esrarı söyle.
Söyle de dinliyelim,
Derdi ver, inliyelim;
Âşık olanlar bilsin,
Sana teslimdir dilim.
Ben sana oldum teslim,
Sen emrettin, ben dedim;
Ben seni görmek için
Yürek kanını yedim.
Dayanır mı her yürek…
Yüzünü aç da görek.
Sen göreyim der isen,
Canından elini çek.
Ateşi bırak cana,
Erisin yana yana;
Vâr olanlar eremez,
Yokluğu bul, dayana… (2)
Yine aşk bizi tuttu,
Gören, canı unuttu;
Sana âşık olanlar,
Ateşi aldı, yuttu.
Görünüyor, ay değil,
Seyretmek kolay değil,
Gören seni, ölüyor,
Fakir (Emre) hay değil. (3)
(1) Olak = olalım.
(2) Bu ateşe ancak yokluk dayanabilir; onu elde etmeğe çalış.
(3) Hay = diri. 14.1.1944