Söyleyim de ibret al,

Allah, olursa sâhip,
Aşkın eyliyor neler…

Söyleyim de ibret al,
İyi dinle, et visâl;
Hak, diler de O yapar:
(Lâ yüs’el ammâ yef’al).

Fi’linden olmaz suâl,
İşine etmez ihmâl;
Dileyip de yaratmış,
Arzû eyleyip, cevvâl.

Durmaz eli, ayağı,
Dâim güler dudağı;
Tefekkürle doludur
Hesâb-eden dimağı.

Ne esrârdır bu âdem…
Bâkî duruyor her dem;
Zâtında fânî olan,
Bir şeye etmez sitem.

Yaşıyor güle güle,
Dâimâ Mevlâ ile;
(Emre) îmân-eyledi,
Zamânı geçer böyle,

Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:21.20


23.10.1962