(Sîmürg)le doludur, bizim dünyamız, (1)

Hayat, sanki, geçer, rüya..
Gördükçe titriyor, bu dudağımız,
0

(Sîmürg)le doludur, bizim dünyamız, (1)
Bize bahşeyledi, şükür, Mevlâmız;
Ne erkek, ne dişi, bakan Leylâmız,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Nur ile doludur, yanar gönlümüz,
Yok olmadan, görmez, bizleri her göz,
Tarif eder, bilmez, her dillerden söz,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Öyle bir meyvadır: her el ulaşmaz,
Yemek ile bitmez, değildir o az,
Kıblei Rahmandır, Mânevî Hicaz…
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Ne doğar, ne batar, manevî günü,
Her yana veriyor, ışıktan ünü,
(Belî)de dönmüşüz, biz ona yönü,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Dünyayı değiştik, gördük: yok ölüm;
Görseler, ederler, her yerden hücum;
Akılla bilene, değildir malûm,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Ahmed’i bulup da, olunca teslim,
Gözönüne çıktı, o gizli ilim,
Geldi de kurtardı, o (Kalbi Selîm)..
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Geceyi, gündüzü, eyleyince bir,
İrade kalmadı, neylesin tedbir..
Gezerek olmuştur, bu beden kabir..
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Yüzünü gösterdi, o (Anka) bize,
Bizleri eyledi, canlı cenaze,
Dostu seyrederiz, biz geze geze,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Benim methettiğim: Cennet-i Naîm,
Bilenler, duruyor, içinde dâim,
Hizmet eder (Emre), orada kaaim,
Bize lûtfeyledi, şükür, Mevlâmız.

Zapteden : Fuzûle Emre
Saat : 18.55

(1) Simürg = Zümrüdanka. 22.5.1951