Senin adın, Sevgilim!

Senin adın, Sevgilim!
Anılsa, dönmez dilim;
Acep tadın bal mıdır?..
Seni ne bilsin zalim…

Duyan ölü dirilir,
Ölmez bir can verilir;
Gözünden çıkan ışık,
Göğe, yere serilir.

Seyreden, hayat bulur,
Her şeyinen bir olur;
Bu bilinmiyen esrar,
Zevkinen eder zuhur.

Çatlar görmiyen haset,
Olmaz kendine kısmet;
Gönül! her şeyi unut,
Gece gündüz seyir et.

Kendinden olmayınca,
Benliği takar kanca;
Candan geçince (Emre),
Meyvadır bu ağaca.

Zapteden : Hafize Akiz.
Saat: 19.00

3.6.1951