Seni bildim Âdem atam,

Her gördüğün bütün Nakkaş.
Kendi hâlimi deyim:

Seni bildim Âdem atam,
Muhammedde buldum hitam;
Bilmediğim, benim hatâm;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Ben kapına geldim yetim,
Kul olmaktır hep niyetim…
Affolursa kabahatim,
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Sana geldim ben, yâ Kerim!
Yüzlerimde vardır kirim,
Her suçumu sana derim.
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Yalvarırım sana, Rahîm!
Duyulur mu sana âhım?..
Affedersen Şehinşahım.
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Benim benliklerim yaman.
Bilirim ki sensin Rahmân;
Yalvarırım ben her zaman,
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Nefsim beni yaralıyor,
Sen Şâhımdan aralıyor,
Yüzlerimi karalıyor;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Elimdedir benim yakam,
Koymaz beni sana bakam; (1)
Nasıl edip de bırakam,
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Âciz kalıyorum gayet,
Koymaz ki okuyam (2) âyet…
Ederim sana şikâyet…
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Yalvarırım sen Hâkîm’e
Sen var iken gidem (3) kime?
Merhamet et ben mahkûma,
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

Sözlerimde yoktur hilâf,
(Emre) senden diliyor af,
Yüzlerinde okur mushaf…
Acep seni bilir miyim?
Acep seni görür müyüm?

8.10.942


(1) Bakam = bakayım.
(2) Okuyam = okuyayım.
(3) Gidem = gideyim.