Sallanır kimin kolu?

Sana tutunca huzûr
Senin ile dâim gönlüm,
0

Sallanır kimin kolu?
Hakkın sevgili kulu;
(Medîne)de ararlar,
O, her mekânda dolu.

Onunladır her yürek,
Gökte aranan melek;
İstense de, bulunur,
Yakın olarak dilek.

Arayan, kalbde arar,
(Gönül)de eder karâr;
Affeder suçumuzu,
Çünkü Rahman, hem Gaffar.

Muhîttir dağı, taşı,
Bakan göz ile kaşı;
Acebâ kim olmuştu
Muhammedin yoldaşı?

Bil ki (Haydar-ı Kerrâr);
Gezer idi berâber;
Duyanlara veriyor
Bu dilimizden haber.

Değildir onlar mevtâ,
Her âşıklara ata;
(İsmâil)i yok etti
Kalbinde yata yata.

Onlar (Rabbül’âlemîn),
Onlara ulaşır dîn;
Nice yıl geri değil;
Diri, Muhammed Emîn.

Onlar kalblerin günü,
Çıkar dâimâ ünü;
Onun için ediyor,
Dâim, (Emre), düğünü.
Zevk iledir her zaman,
Böyle emretti Rahman;
Bütün gizli sırları,
Duyana eder ilân.

Zapteden: İsmail Asfuroğlu, Behîre ve İsmail Muallâ.
Saat:7.00

Not: Bu doğuş, Mekke’den, Medîne’den konuşulurken doğmuştur.

3.4.1960