Nereden çattık buna…
Gözü var, sanki suna;
Aç perdeni, görelim
Hepimiz kana kana.
Dış görünür, bakınca,
İçinde gizli gonca;
Gözündeki yazıyı
Okuyamaz bir hoca.
Yazmış Mevlâ kalemi,
(Aşk)ı ile (elem)i;
Kendisinden geçirir,
Görünürse, âlemi.
Gördük, ne etti bize:
Yaktı, çevirdi köze;
İstiyene söyleriz:
Kül ol da bize benze!
Yürek acısıyız biz,
Soldu, kalmadı beniz;
Akılla anlaşılmaz,
Bize âit, rengimiz.
Bu oyun sürdü uzun,
Kolumuz, oldu yorgun;
Torununun gözüne
(Emre) olmuştur vurgun;
Zapteden: Vasfiye Değirmenci, Selim Akgül, Ekrem ve Mehmet Özhatay.
Saat:19.30
2.2.1954