Neler getirir devran…

Senin ile dâim gönlüm,
Bitmedi benim âhım,
0

Neler getirir devran…
Geçer, durmadan, zaman;
Kaptı benim canımı,
Âşık olunca, Civan.

Yandım, Onu görünce,
Uyandım, bitti gece;
Ben yanına yaklaştım,
Oldum Ona eğlence.

Teslîm- aldı dilimi,
Desteledi elimi;
Deryâlara damlattı,
Ağlattı, göz selimi.

O ne eyledi bize:
Garkeyledi Denize;
Oldum ben de bir (Yûnus),
Yedi yıl yüze yüze.

Nereye gitti sâhil?
Deryâ imiş o (kâmil);
Oldu gözünün içi,
Çıkmak, olmadı kaabil.

Ne ad kaldı, ne isim,
Ne bir varlık, ne cisim;
Seyreyleyen gözlere
Beni eyledi taksim.

Ben beni bulmaz oldum,
Sararıp solmaz oldum;
Buhâr- oldum göklere,
Deryâya dolmaz oldum.

Acep bu mudur dilek?
Beni eyledi melek;
Benimledir her canlar,
Avcuma düştü felek.

Benimle yerle semâ,
Uydum içten İmama;
(Emre)! seni göremez
Aşkı olmayan âmâ.

Zapteden: Nesîmî Özsevenler
Saat: 20.45 – 20.57

26.3.1960