Nedir ortada dönen?

Yârabbî, bu ne zârım?
Yine içim zâr-ağlar,
0

Nedir ortada dönen?
Ondan ayrılamam ben;
İçi, dışı olmuş nur,
Göstermiyor onu ten.

Uçuyor, sanki melek;
Devlet değil mi görmek?
Açık, istek kapısı,
Kabûl-oluyor dilek.

İçten içedir ferman
Yazılıyor o, her ân;
Görünür insan gibi,
Emrinde iki cihan.

Çürüyüp solmadık gül;
Koku alıyor gönül;
Umulmadık yerdedir,
Zor edilir tenezzül.

Mekânı toprak gibi,
Yüksektir, alçak gibi;
Nutkediyor (Emre)den,
Kendidir, dudak gibi.

Sanki söylüyor bu dil…
Söyletiyor Cebrâil;
Âdemlerden ademe
Bu Aşk, oluyor nâzil.

Zapteden: Müncibe Görgün, Sait Doğan.
Namrun, Saat:18.20

4.9.1960