Kim ki canına kıyar,

Aman aşka sen ol kul,
Yine göründü Suna,

Kim ki canına kıyar,
O bu sözlerden duyar;
Tatlı candan geçenler,
O Dilbere olur yar.

Görenler olur fani,
Dosta benzer her yanı;
O yüzü kim görürse,
Ona karışır canı.

O deryaya olur gark,
O yüzden edilmez fark;
Seve seve göreni,
Alır, kabul eder Hak.

Ateştir canım benim,
Buraya varmaz ilim;
Bu can ateşe girdi,
Anca (1) tâbîdir dilim.

Aşk beni aldı teslim,
Olur muyum ben sâlim?..
Ben bir avuç toprağım,
Bu hallere aşk âlim.

Aşk gelir, söyler benden,
Aşk gelmezse nidem ben…
(Emre) göreyim dedi,
Ateşe düşürdün sen.


(1) Ancak, sadece dilim onun emrine tâbi olmuş durmadan söylüyor. 24.1.1944