Kaşın kara, Sevgilim!

Kahve Yemen’de biter.
Sen göründün yakından,

Kaşın kara, Sevgilim!
Okurum ordan ilim;
Senin gizli ilmini,
Âşıka okur dilim.

Seni söylerim, Dilber!
Âşıklar daim dinler;
Bu ateşi sen yaktın,
Biz yanarız beraber.

Yanar “Cercis” tenberi,
Yüzdürmüştür çok deri…
Biz yanınca işidek (1),
Bu gizlice haberi.

Bu sözü âşık duyar,
Kim duyar, aşka uyar;
Bu ateşe düşene,
Görünürsün âşikâr.

Gören, yapar düğünü,
Cihana sığmaz ünü;
Cihana ateş düşse,
Senden döndürmez yönü.

Hiç yüzünü çevirmez,
Aklı her şeye ermez;
Sana âşık olanlar,
Senden gayriyi görmez.

Seyretmez senden gayri,
Unutur şerri, hayrı…
(Emre), aşkına düştü,
Olur mu senden ayrı…


(1) İşidek = işitelim. 6.7.1944