Her tarafı aldı yılan,
Bunlar ile dolu cihan;
Gel de kurtar bizi, Rahman!
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Ellerinden eyle halâs,
Zâlim; bilmez hiç iltimas;
Ayıkanlar, tutuyor yas;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Medet, ey Yârabbî, medet!
Biliriz ki senden âdet;
Bunlar ile dolu şiddet;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Bunlar durmadan kapıyor,
Hazmedip gıdâ yapıyor,
Kapıları hep kapıyor;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Tutmak için eder edâ,
Bizi halâs-eyle Hudâ!
Gaflet bizi etti fedâ;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Anca senden olur imdat,
Isırıp, ettirir feryat;
Böyle mi verdiğin hayat?
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Çoktanberi kalmışlar aç,
Kurtulalım, kapıyı aç,
(Emre), canı etti haraç;
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Canını ederse kurban,
Ağlayıp akıtırsa kan,
Eder misin acep ihsan?
Acep seni bilir miyim?
Acep seni bulur muyum?
Zapteden: Nesimî Özsevenler.
Mersin, Saat: 23.30
29.5.1960