Hakka doğru yolumuz,
Can verdik, değil ucuz;
Her hâli terk ederek,
Yürüdük gece gündüz.
Kabul eyledi Cânân,
Yol açıktır her zaman;
Kimisi eder inkâr,
Kimisi eder iman.
Evveldendir ikrarı,
Kim severse o Yârı;
Ona âşık olanlar,
Bilmez namusu, ârı.
Her vârını kor, geçer
Giden âşıksa eğer;
Kişi neye meyyalse,
Lisanı onu över.
Daim görür ihtiyaç,
Bir yerde bitse ağaç;
Meyvasından bilinir,
Âşıklar bütün muhtaç.
Hak gönderdi Kur’anı,
Memur etti Osmanı;
Okudu Muhammedden,
Duyan aldı ihsanı.
Biz düştük o izlere,
Emir geldi bizlere,
Ne kadar medhedilse,
Hiç gelir mi sözlere…
Bize de oldu himmet,
Şefkat etti Muhammed;
Söyletti, hem yazdırdı,
Kitap buldu nihayet.
Öyle edilmiş karar,
İzin’i verdi Gaffar;
Bu hâl bize meçhuldür:
(Emre) söyler mi tekrar?
Birinci Kitabın Sonu
DOĞUŞLAR
İKİNCİ KİTAP
(birinci kitap ikinci bölüm)
20.12.1947