Geceler oldu gündüz,

Âşık oldum, yanıyorum Güzelim.
Dost, yüzüne, âşıka, tutmaz nikab; (1)

Geceler oldu gündüz,
Her yanlar oldu dümdüz…
Senin parlak yüzünü
Görse dayanmaz bir göz.

Gören gözler dayanmaz,
Görmiyen, hiç uyanmaz;
Kim ki yüzünü gördü,
Ateşe düşse yanmaz.

Ateş, olur gülüstan,
Gülü kokula, uyan;
Kim o gülü kokular,
Âleme olur sultan.

Dostu görünce uyan,
Gören gözden akar kan;
Allah! senin aşkına,
Yetişir mi hiç iz’an…

(Emre) sana müşteri,
İstiyor sen Dilberi,
Eğer baha istersen,
Yüzsün de versin deri.

Esiyor bâdi sabah…
Yeter, biz edelim âh…
Senin yüzünü gören,
Bu cihana olur şah.

Bu cihana hükmeder,
Hikmeti âşıka der;
(Emre), sen âşık isen,
Canını Dilbere ver.

Canını alır Dilber,
Alır, kendine gider,
Dosta gönül verene,
Gizli esrarını der.

Aşk doludur kesesi;
Kırmak lâzım kafesi…
(Emre) aşka uyunca
Haktan gelir nefesi.


1.3.1943