Ey Cânânım! ne yaptın?

Bu aşk bir (Deryâ-yı Vahdet),
Bakıyor bu (Emrecan), (1)

Ey Cânânım! ne yaptın?
Baktın, gönlümü kaptın;
Methederim ben seni,
Derler: (Yolundan saptın!)

Yürürüm evvelîden,
Gaaiboldum sende ben;
Olmuşken ikimiz bir,
Ayrı gösterir beden.

Acep kimdendir oyun?
Eğerim sana boyun;
Gözlerime bakınca,
Ben eyledin avsun. (1)

Acebâ bu mu nizam?
Ateşe kesti âzâm;
Ben genç yaşımdanberi
Yanarım, kurtulamam.

Alemler, oldu hasım,
Gönlümde yoktur pasım;
Yanmayınca çözülmez,
Mâşuktandır tılısım.

Nûruz, görünürüz et,
Olduk ellere ibret;
Bitmez devlete düştük,
Derler: Bu (Emre) zillet.

Zapteden: Yaşar İşgör, İsmail, Ferit, Behîre, Muallâ, Mehmet Özhatay.
Saat: 9.15 – 9.27


(1) Avsun eylemek = Büyülemek, efsûn etmek. 18.12.1959