Döner, sanki mevlâne,

Gözü benziyor Arşa,
Bu aşkın zıyâsı, ediyor hassâs,

Döner, sanki mevlâne,
Yanar, sanki pervâne;
Âşıkların sırrını
Bilmiyen, der: dîvâne!

Biliriz: kokmaz asîl,
Âlim, olur mu câhil…
Görülse güzelliği,
Herkesler olur mâil.

Çıkar gözünden ışık,
Seyreder kalbi açık;
Gaafile kapalıdır,
İdrâk-ediyor âşık.

Bu bir ilâhî sırdır,
İçindeki (Nâsır)dır;
Herşey tekâmül-etti,
Çün, yirminci asırdır.

Büyüdü irfhaniyyet,
Tecellî etti Vahdet;
(Emre) târîf-ediyor,
Dinleyen, alır himmet.

Zapteden: M. Görgün, Kemâl Gökçe.
Saat:21.00


15.2.1963