Dinle, sen sesini kes,
Bizlere geldi heves;
Bu hevese düşünce
Bülbülle doldu kafes.
Kafesten ötse bülbül,
Neş’eleniyor her gül;
Yârın güzel cemali
Âşıkları etti kül.
Doğdu, etti tecelli
Parlaklığından belli;
Leylâ yüzünden doğdu,
Kays’ı eyledi deli.
Bizlere oldu eser (1)
Fakat asî, çok küser,
Bu bir “bâdı sabah”tır.
Şafaktan evvel eser.
Eser de atar şafak,
Her yanı eder parlak;
Doğup da ihya eder,
Cevhere keser toprak.
Âşikâr olur esrar,
Bu devlet âşıkta var;
Seyreyleyin (Emre) yi,
Aşka boyanmış ağlar.
(1) Biz de o izden gidiyoruz, yolda kalmayız. 25.3.1945