Cemâli etse zuhur,

Öğdüğümüz: gönül şehri;
Oynar, kurtulmak umar,

Cemâli etse zuhur,
Gökte güneş tutulur;
Geldi, hasreti sardı,
Acep görünse, nolur?

Görün, eyle terahhum,
Biz olmıyalım mahrum;
Halime bak da acı,
Cemaline tutuldum.

Eli, kolu bağlıyım,
Yüreciği dağlıyım;
Yarabbi bu ne haldir,
Ben ne kadar ağlayım?..

Bu hasret cana işler,
Olacak mı görüşler?..
Acep iflâh olur mu
İkrar vermiş dervişler…

Yürüdüğü yol, uzar,
Usanmaz, yine arar;
Aman (Emre) sen bakma,
Buldun kapıyı, yalvar.


25.11.1945