Bu cisimdurur kuyu (1)
Bellisizdurur huyu (1)
Gözlerinden kan akıt,
Âşık! kalbini sen yu. (2)
Göz kaniyle yumalı, (3)
Gönülden terket malı;
Eğer candan geçmezsen
Haktan umma visali.
Bu varlıktan geçmeden,
Nefsin boynun (4) biçmeden.
Dostun yüzü görülmez
Aşk şerbeti içmeden.
Öldürür aşk şerbeti,
Hem de bütün illeti;
Dosta âşık olanlar
Kalbe koymaz cenneti.
Âşık! cenneti bırak,
Şimdi bizlere ırak; (5)
Dost sana senden yakın,
Gözünü aç, ona bak.
Âşık! gözlerini aç,
İstediğin dolambaç…
Sen Dosta âşık isen,
İki cihandan da kaç.
Âşıklar aşka muhtaç,
Derdine aşktır ilâç;
Kendini öldürürsen
Gönlünde durur o Hac. (6)
Görenler olur hacı,
Fakat görmek çok acı…
Mansur can terkedince
Muhammed verdi tacı.
(Emre), bunları anla,
Haraboldu bu kale; (7)
Sen canı Dosta götür,
Bu varlık burda kala.
(1) Bellisizdurur = belirsizdir.”Durur” fiili, eskiden “haber edatı” dediğimiz “dır”ın en eski şeklidir. Kuyu denen şey, işte bu cisim ve vücuttur.
(2) Yu = yıka!
(3) Yumalı = yıkamalı
(4) Boynunu.
(5) Irak = uzak.
(6) “Hac” kelimesi, burada “Kâbe” mânâsın kullanılmıştır.