Bize ibret bu dünyanın her hâli,

Ey Yaradan! bu ne hikmet…
Dilber! sendeki kaşlar,

Bize ibret bu dünyanın her hâli,
Biz gideriz, burda kalır hep malı,
Beraberdir, uyanmazsak, vebâli,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Teslim olma, kendisine çevirir,
Bal gösterir, zehirlenmiş hap verir,
Tatlı gibi görünüyor her zehir,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Gafil olma, desteliyor yakanı,
Yüzlerine bulaştırır pis kanı,
Dünya, sevmez ibret ile bakanı,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Uyan da bak, belâsından geri dur,
Yakın olan, âdet budur, kudurur;
Suç işletir, yüzlerine berk vurur, (1)
Âdetidir, kendisine bend eder.

Yaklaşırsan, bulaştırır bed ahlâk,
Karanlıktır, görünüyor çok berrak,
Tutulduysan, o bırakmaz, sen bırak,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Bir dolaptır, teslim olmuş İblis’e,
Âdem yüzü ona olmuş elbise,
Bilmiyeni, durmaz boyar bir ise,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Teslim olma, seni koymaz o salim,
Eğer olsan her şeylere sen âlim;
Birçoğunu sever, eder hep yetim,
Âdetidir, kendisine bend eder.

Bilmiyene görünüyor Hak gibi,
Daim güler etmek için hep tâbi…
Malım! deme, nerde eski sahibi?
Âdetidir, kendisine bend eder.

Her mal bekler son zamanda haracı,
(Emre)! anla, benim! diyen, kiracı…
Konan kuşlar götürmüş mü ağacı…
Âdetidir, kendisine bend eder.


(1) Berk = Sert, sıkı, şiddetlice.
6.5.950