………………………………………….

Sana âşık olmıyan,
Bu meseldir, Yârab, yetmiyor akıl,

………………………………………….
………………………………………….
………………………………………….
………………………………………….

Methediyor sözlerim,
Seyrediyor gözlerim;
Yanımdan uzak olsa,
Gece gündüz gözlerim.

Kalbim olmuş ona bol,
Gözümle kulağım: yol;
Ben iftihâr ederim,
Dostlarım der: kaç, kurtul!

Gezer iken berâber,
Hem sorar, verir haber;
Kurdu gönlümü mekân,
– Şükür olsun – O Dilber.

İki gözümden bakar,
Durmadan girer, çıkar;
En büyük devlet imiş,
Âşık olmayan korkar.

Kulak, oldu Mîkâil,
Burun, oldu İsrâfil;
Kendine hizmet için,
Ağız, oldu Cebrâil.

Duyanlara döker dil,
Dinlerse, ayrı değil;
Eşiğini bekliyor,
Hiç ayrılmaz İsmail.

Hayâtı ordan aldı,
Vâd etti, orda kaldı;
Bu (Birlik Deryası)na,
(Emre), buldu, atıldı.

Zapteden: Fuzûle Emre
Saat:6.30


9.8.1953